Na današnji dan 07.12.1946. – Skupština FNR Jugoslavije donijela je zakon o nacionalizaciji kojim su njihovim vlasnicima oduzeta sva veća privatna poduzeća.Time je likvidiran i inozemni kapital, koji je u industriji i rudarstvu predratne jugoslavije sudjelovao sa oko 50 posto.
Na današnji dan Skupština FNR Jugoslavije donijela je zakon o nacionalizaciji.
Vrlo brzo po završetku Drugog svjetskog rata skupština tadašnje FNR Jugoslavije donosi Zakon o nacionalizaciji, na današnji dan 1946. godine.
Nacionalizacija je jedna od prvih i najradikalnijih privredno-političkih mjera koje su se sprovodile, u većem ili manjem omjeru, u svim socijalističkim zemljama, dijelom i u zemljama kapitalističkog uređenja. Predstavlja prinudni prijelaz privatne imovine u društvenu, odnosno državnu svojinu krupnih, odnosno privatnih preduzeća, određenih privrednih grana ili imovine određene vrste, sa naknadom ili bez naknade.
Ovim zakonom iz 1946 , izvršena je nacionalizacija privatnih preduzeća u 42 privredne grane; od rudarstva i metalturgije, brodogradnje i automobilske industrije, industrije poljoprivrednih alata, trgovine, prehrambene industrije, bankarstva, transporta i prometa itd.
Aktom nacionalizacije obuhvaćena je sva pokretna i nepokretna imovina kao i imovinska prava koja su pripadala privatnim poduzećima.
Nacionalizirana su sva poduzeća koja su po svom karakteru i kapacitetu imala opću važnost za saveznu ili republičku privredu, za zaštitu narodnog zdravlja ili za kulturni razvoj narodnih masa, kao i sva poduzeća koja je republička narodna skupština progasila poduzećima od republičkog značaja, a koja nisu bila zanatskog karaktera,
Tim zakonom nacionalizirana je i sva nepokretna imovina koja je bila u svojini stranih državljana, stranih ustanova, stranih privatnih ili javnih lica. Izuzeta je samo nepokretna imovina seljaka zemljoradnika, stambene vlasničke zgrade, kao i službena predstavništva inostranih država.
Ovim zakonom likvidiran je i inostrani kapital, koji je u industriji i rudarstvu predratne jugoslavije sudjelovao sa oko 50 odsto.
Nakon prve nacionalizacije, koja je obuhvatila privredna preduzeća, privredne objekte i trgovine privatnog sektora, izvršene po Zakono o nacionalizaciji iz 1946. i 1948. godine, usljedila je i druga nacionalizacija imovine u građanskom vlasništvu, 1958. godine, a odnosila se na najamne zgrade i građevinsko zemljište.
Izvor:wikipedija
